شاعر و ترانه سرا

گاهی وقتها فکر می‌کنم خیلی از انسانها در زیر این آسمان لایتناهی خداوند غمهای شکننده عمیقی دارند
که همیشه با خودشان حمل می‌کنند در حالی که شاید اکثرا هم لبانشان توأمان با لبخند باشد
می‌خندند تا با خنده‌های تصنعی بر روی آلام درونیشان سرپوش بگذارند
چرا که بی سبب نمی‌گویند آنکه می‌گرید یک درد دارد و آنکه می‌خندد هزار درد
اینان چون ماهی داخل تنگ شیشه ای، آرام و بیصدا بنظر می‌رسند و اما یک روز صبح می‌بینی بی تحرک بر روی آب افتاده و مرده اند
و چه غریبانه است مرگ یک ماهی... در داخل تنگ بلورررررر....
علی مومنی